Nana Yaa Nyamaa 2

Vervolg 
Ojee dit wordt een moeilijke opgave.
Iets vertellen over de afscheids middag of condoleance moment vd Queen Mother van Sunyani.
Eigenlijk niet te omschrijven in een paar zinnen.
Nog nooit zoiets indrukwekkends, bizar en soms beetje eng tegelijk mee gemaakt.

Stel je voor een groot voetbal veld met rondom het veld allemaal aaneensluitende soort van festivaltentjes met puntdakjes in het rood en zwart.
Aan het uiteinde van het veld zit gesetteld onder grote parasol met familie en verwanten de King, hij is al best op leeftijd en blind.
Hij zit onder een parasol vastgehouden door een van zn bedienden. Gekleed in sobere maar toch prachtige rood, zwarte gedrapeerde doeken om zijn lichaam en in zijn hand een prachtig uit hout gesneden King staf. Om hem heen zit de nodige familie en verdere verwanten.
Samen met hem zitten wel ong. 25 andere dorpshoofden of stamhoofden ( thieves) met houten staf en aanhang van mannen vrouwen. Zij vullen verder het hele veld rondom. Ook zij gehuld of gedrapeerd in doeken of jurken in zwart/rood. Alle Thieves zitten onder parasol en de rest in aaneen sluitende partytenten.
Je waant je letterlijk even in een andere wereld.

Op het moment dat wij aankwamen op het veld, moest Moses zich melden. We waren met 6 personen als afgevaardigden namens Hanukkah kindertehuis. Irma en ik waren echt de enigste 2 obroni ( blanke) tussen wel ruim 1000 mensen.
We werden aanstonds in een rij gezet aan het begin van het veld. Toen de naam Hanukkah kindertehuis werd om geroepen mochten we beginnen met het handen schudden aan alle dorpshoofden stamhoofden en aanhang.

Frêle, zware, sterke, slappe, dikke, dunne, gladde, gerimpelde handen. Heb ze in alle maten en vormen gevoeld. Ik denk dat we wel ruim 300 handen hebben geschud. Niet iedereen was geïnterreseerd in onze blanke handen. Maar soms werden we nog eens extra vriendelijk aangekeken en werd onze hand nog eens extra goed geschud. Vond het indrukwekkend om al die stamhoofden te zien zitten met hun aanhang.

Elk Thief wat op die middag aankwam werd met veel tamtam binnen gehaald.
Begeleid door de grote versierde parasol, trommels en dansers maar ook met speciale guards werden zij naar hun plaats op het veld begeleid.

De guards van The King vond ik echt beangstigend.
Ze liepen, renden, springen rond met rood doorlopen ogen en met een extra zwart beschilderd gezicht, angstaanjagende gezichts uitdrukkingen en gehuld in een bijzondere outfit en hoofdtooi. Allen in het bezit van een klein zwaard. Het blijkt dat deze guards in een soort trance zijn en hierdoor precies voelen welke mensen op deze dag verkeerde bedoelingen hebben. Ze deinzen nergens voor terug als the King hen een opdracht geeft. Ik vond het echt heel beangstigend. Maar ik hoefde niet bang te zijn hoor anders waren we niet naar de afscheidsdienst geweest. Het was voor ons gewoon onbekend.

Nadat we alle handen hadden geschud bleven we nog even om alles te aanschouwen en vertrokken daarna terug richting Hanukkah.

Nog steeds moet ik soms aan deze gebeurtenis terug denken. Wat bijzonder. Maar ook met heel veel respect.
De Queen Mother Nana Yaa Nyamaa 2 was een geliefd en een belangrijke vrouw voor Sunyani. Ze heeft vanaf haar 18de levensjaar deze titel gedragen 46 jaar lang.

Respect ook joe al deze mensen 5 dagen lang deze ceremonie hebben kunnen volbrengen.

Heel bijzonder.🙏🙏🙏🙏🙏🙏

De volgende keer  naar de leuke belevenissen 
met de kinderen.