Covid-19 Ghana 2021

16 maart 2020 moest ik onverwachts eerder weg op Hannukah. Omdat er sprake zou zijn van het sluiten vd Airport in Accra ivm Covid-19.  Ik zag tijdens het wachten op de Airport al regelmatig mensen lopen met een mondmasker.  Was daar uiterst verbaasd over. Vond het nogal een beetje overdreven. Totaal niet wetend wat een impact deze covid-19 zou hebben over de hele wereld.  Via het thuisfront hoorde ik over de verzamelwoede van closetpapier en paracetamol. Kon er geen voorstelling van maken welke hektiek zich in Nederland afspeelde.  Moest er ook mega om lachen.

Eenmaal thuis gekomen wist ik niet wat me overkwam.  Iedereen was in de ban van Covid-19.  In Ghana hadden we het er überhaupt nog niet over.  Ver van m'n bed show.

Maar het werd menens. 2 dagen na mij vertrek ging de Airport in Accra op slot. We gingen op 18 maart in Nederland in een gedeeltelijke lockdown. Complete paniek en chaos.

Dat betekende tevens dat ik de voorlopig de laatste vrijwilligster was die Hanukkah had bezocht.

Ook Ghana ging in een lockdown. Alle scholen werden gesloten. Ook Hanukkah ging op slot. De poorten gingen dicht en niemand mocht meer buiten de poort.  Kun je voorstellen wat deze lockdown betekende voor de meeste arme ghanesen. Geen werk, geen inkomsten.  Het werken in Ghana is eigenlijk een soort overleven.  De meeste Ghanesen leven van dag tot dag. Zij hebben geen tijd om over covid-19 na te denken. Er moet geld in het laatje komen. Anders sterven ze van de honger.

September 2021.

We zijn ruim 1,5 jaar verder.  Elke dag zijn we nog in Nederland in de ban van Covid-19. Er is geen dag dat het woord niet wordt uitgesproken waar dan ook. 1,5 jaar heb ik in mijn beleving moeten vechten tegen alle regels die op mijn pad kwamen. Die mij ongelofelijk belemmerde om me zelf te zijn. Die langzaam mijn positieve instelling naar beneden haalde. 

Ik miste daarbij ook nog eens dat er geen vooruitzicht was wanneer ik weer naar Ghana kon komen.  Steeds maar weer een negatief reisadvies.  Ik kon er niet meer tegen. Ik wil leven en de kinderen op Hanukkah helpen overleven.  Ik ben niet bang voor corona.  Het leven komt zoals het komt.  En angst is het meest slechte voor je immuunsysteem. 

Dus daarom had ik besloten om gewoon zo snel mogelijk naar Ghana te gaan. In overleg met Mariëtte heb ik de reis gepland.  Ik was nu de 1ste vrijwilligster die weer kwam.  Ruim 1,5 jaar hebben ze geen vrijwilligster kunnen verwelkomen. Heb ik er spijt van gehad? Nee zeker niet.  Het kostte wat extra testen en wat meer rompslomp om uiteindelijk de douane te kunnen passeren in Ghana. Maar het was zeker de moeite waard. En de weg is weer vrij voor alle vrijwilligers die net als ik zo graag weer willen komen.  

En corona in Ghana?

Haha jazeker is dat er nog. Maar hier gaan de meeste mensen er gewoon anders mee om. Als er een Ghanees hier hoge koorts krijgt dan gaan ze ervan uit dat ze malaria hebben. Want malaria is nog steeds doodsoorzaak nummer 1.

Hier zijn ze niet zo met corona bezig. Hier komt het leven ook zo als het komt. Leven en overleven is het motto.  Als een ghanees vraagt om een coronatest  dan heeft hij/zij geluk dat je na 7 dagen kan worden getest. In Quarantaine? Wie gaat dan het werk overnemen? Onmogelijk. Hier zit je gewoon in een bus naast elkaar. Loop je in de stad dicht langs elkaar. Moet je dan bang zijn. Ik niet.  Corona zal nooit mijn leven gaan overheersen. 

Laat deze mensen een vaccin halen? Hoe dan, waar dan, wanneer dan en wie betaald dat dan?   Waarom dan?  Nee, ik geloof er niet in dat je de Covid-19 zal verdwijnen.  Zolang er wereldwijd nog zoveel verschillende denk en handelswijze zijn zal dit nooit verdwijnen. 

Laten we gewoon zorgen en proberen dat we angst nooit laten overwinnen.  Leef je eigen leven. Leef in vrijheid en liefde met elkaar. Liefde zal uiteindelijk de angst overwinnen. Ook ik heb op het ziekenhuis gezien hoe ze hier met corona patiënten omgingen. Niet uit te leggen.  Daarom laten we niet alleen aan ons zelf denken.  Maar als we echt iets wilen, laten we dan meer positieve hulp bieden aan dit soort landen als oa Ghana.  

Ik heb een geweldige tijd gehad.  Ook heftige dingen meegemaakt. Maar dat heeft er voor gezorgd dat ik alleen maar weer sterker in geloof ben geworden. Want zonder hulp en liefde van God was deze periode denk ik heel anders gelopen. Ik geloof in abolute liefde voor alle mensen. Dit brengt ons samen naar een hoger niveau.

Dank jullie wel voor wederom het lezen van m'n verhaaltje en alle geweldige lieve reacties .

Volgend jaar ga ik zeker weer terug om te zien hoe het met alle lieve kinderen en mama's, en Mariette en Moses gaat.

Liefs Inge 😘🙏