Liefde

24 februari 2016 - Sunyani, Ghana

Liefde,

Begrip liefde.

Wikipedia;

Diepe acceptatie van en genegenheid voor. Welgezindheid tot of toewijding voor een ander of jezelf; ook voor een dier, zaak of voorwerp.

Liefde is; ik zou zeggen. Open je hart en straal die liefde die je diep in je hart voelt uit naar alles wat je om je heen ziet en voelt.

Niet alleen naar de mensen maar ook naar de natuur en de dieren en vooral naar God.

Liefde kun je overal voelen als je er zelf open voor staat.

Wie liefde geeft ontvangt liefde.

Ik ben nu bijna 3 weken op het kindertehuis Hanukkah.

Het voelt nog steeds super vertrouwd. Als ik dan hier zo zit dan zit ik te overdenken waarom ik het hier nog steeds zo leuk vind. Om het back to basic zijn, 4 weken geen tv, alleen maar tempraturen van 40 graden en meer. Verplicht slapen onder een klamboe, je elke avond insmeren met Deet en je malaria pil innemen. Geen vaatwasser, niet direct water kunnen drinken uit de kraan, een douche met lauw water die er voor zorgt dat ik schoon wordt.  Je kleren met een handwasje wassen. Regelmatig een paar uur Light off, dus geen stroom. Zo kan ik nog wel veel meer bedenken. Maar is dit erg, nee hoor, hier in Ghana stoor je er niet aan, want dit hoort gewoon bij het land. Ik hou ervan.  Als ik in een taxi stap die je naar Town brengt dan moet je niet denken dat het een taxi is die net als ons er super verzorgt uit ziet. Nee hier stap je in een taxi, waarvan waarschijnlijk 1 zijdeur niet open kan. De achterbank valt nog net niet uit elkaar, de ramen kunnen niet helemaal open en of dicht. Veiligheidsgordels zijn er voor de fun of ze doen het niet meer,  kan ook zijn dat ze helemaal niet aanwezig zijn in de auto. De snelheidsmeter, de benzinemeter staan altijd op 0. De buitenkant zit vol deuken of er ontbreken meerdere onderdelen.  Wij zouden deze auto’s nog niet eens aan de autorodeo toevertrouwen maar hier?  Trots is elke chauffeur op zijn taxi. Hij wordt regelmatig gepoetst. De toeter van de auto doet het altijd want hiermee wordt het verkeer en de voorrang geregeld. De chauffeur heeft een soort doekje bij zich waarmee hij zichzelf poetst als hij het warm heeft maar ook het interieur van de binnen kant als het vol stof zit. (zit altijd vol stof hier) of hij houdt het als een soortmondkapje voor zijn mond als het te erg stoft. Op de achterruit staat regelmatig met grote plakletters. God Bless You, of Praise the Lord of We love Jezus. Als je op een weg loopt en je hebt een taxi nodig dan zwaai je met een hand en meestal komt er al snel een taxi naar je toe. Een vriendelijk lachende chauffeur vraagt waar je heen wilt. Dit is dan meest centrum van Sunyani, of terug van Town naar Hanukkah. Dit is ong. 10 minuten rijden. Voor je instapt ga je eerst als zuinige Hollander vragen wat het ritje kost. Meestal is dat 8 cedi,  iets minder dan € 2,-  , oeps dan proberen we er ook nog 1 cedi van af te krijgen (0,23 ct)  om je daarna met 5 mensen in de taxi  te wringen die je dan keurig naar het centrum brengt.  Tijdens het ritje over hobbelige wegen, wordt je vergezelt door  een soort Gospelmuziek.  Je vouwt bijna zelf je handen om te bidden voor weer een veilig ritje.

Ja dat is Ghana. Dan hoor je ongeveer 2 weken geleden dat er in Ghana dicht bij ons in de buurt een ernstig busongeluk is gebeurt. Met meer dan 69 verongelukte mensen. Oorzaak omdat waarschijnlijk de rem van de bus het niet deed. Als je dan hier in Ghana zit dan kun je nog meer begrijpen hoe heftig dit ongeluk er moet hebben uitgezien. Want ook de bussen zijn hier lang allemaal niet zoals in Nederland. Dus dit is een erg triest verhaal voor alle betrokkenen.  Dat doet pijn en je leeft met het Ghanes volk mee.

Dan sta ik hier zondagmorgen op Hanukkah in het zaaltje wat als eetruimte maar ook als kerk / bijeenkomstruimte wordt gebruikt. Elke zondagmorgen gaan we bidden in deze ruimte. De kinderen zorgen ervoor dat er banken in de ruimte worden gezet zodat iedereen kan zitten. De meeste kinderen zijn aanwezig maar ook nog een aantal volwassenen die mee willen bidden met Moses. De 3 Jambees worden gepakt en zou gauw de eerste trommelgeluiden hoorbaar zijn weet iedereen dat de kerkdienst begint. Met veel zang, dans en klappen ontstaat er een groep vol power en energie. Iedereen jong en oud mag mee meedoen. Als de jongste kinderen moe worden, worden ze liefdevol op een soort mat gelegd waar ze heerlijk verder slapen zonder dat ze zich nog bewust zijn van het handgeklap en het hardop bidden van de groep.               Deze ochtend staat in het teken van één van de kinderen die momenteel erg ziek is. Alle kinderen staan om het meisje heen en proberen dmv gebed en handgeklap God te vragen om kracht en genezing voor dit zieke meisje. Als je dan ziet wat  gebeurt op dat moment dat is niet te beschrijven. Alle harten van deze kinderen staan vol open en zenden het meisje heel veel liefde en kracht toe. Want op Hanukkah zijn alle 43 kinderen broertjes en zusjes van elkaar. Ze maken vaak ruzie om hun plekje in de groep te handhaven. Maar ze zijn ook allemaal even gek op elkaar en kunnen niet zonder elkaar. De hele dag delen ze lief en leed met elkaar en eten en slapen met elkaar. Als er dan opeens één van je zusjes erg ziek is dan doet dat pijn in de groep, dan doet dat pijn in je hart. Dan wil je met zijn allen bidden voor een goed herstel. Dan wil je God al je liefde geven die in je zit.  Dan vraagt iedereen hardop aan God om hulp. Sommige verdwijnen helemaal in hun handgeklap en hardop bidden.

Wij Obrunis (blanken) staan er dan vaak wat verlegen bij en weten niet goed wat we moeten doen. We willen wel mee gaan in hun gebed maar zijn deze manier van bidden niet gewend. Maar op een of andere manier kan ik hier heel fijn bidden. Je moet je er gewoon aan over geven en geloven en openstaan voor God. Bid vanuit je hart daarvoor hoef je niet alleen op Hanukkah te zijn of in een kerk. Bidden kun je overal. Voel dan de liefde die je ontvangt van Onze Lieve Heer. Dit maakt je sterk en energiek.
Dat noem ik ware liefde en begrijp je het begrip Liefde.

Als je dan met heel veel kinderen deze liefde kunt uit stralen naar het zieke meisje , dan wens je nog maar 1 ding, hopen dat God je gebed verhoort en misschien zorgt voor een goed herstel.

Ik start met mijn laatste week hier op Hanukkah en heb een heel dubbel gevoel.         Ik denk vaak aan mijn gezin hoe het met ze is daar in het koude kikkerlandje. Ik heb weer zin om ook hen te kunnen omhelzen en lief te hebben. Ik kan me niet voorstellen dat ik straks van ruim 40 graden weer terug moet naar de winter/lente  temperaturen. Maar ik zou ook nog zo graag hier willen blijven voor een aantal weken omdat ik me hier zo op mijn plek voel.  Hier zie je dat je de kinderen daadwerkelijk iets kunt geven. Hiermee bedoel ik niet iets geven in de vorm van materialisme. Hier geef je de kinderen de warmte, de liefde die ze allen toch wel blijven missen omdat er geen naaste familie is die hun dit kan geven.

Een knuffel, een traan, een lach soms een boos kijkend gezichtje, daar doe je het allemaal voor. Maar ik ga nu nog even 1 week alle energie er uit gooien die ik in me heb en hier heb mogen ontvangen en dat is heeeeeeeellllll veel.

Dank jullie wel voor lezen van mijn reisverhaal.

Ik hoop volgende week mijn laatste verhaaltje te schrijven.

Medassi, God Bless You,

Liefs Inge

Foto’s

11 Reacties

  1. Carolien:
    28 februari 2016
    Wederom een heel mooi en warm reisverhaal Inge.
    Liefs Carolien xxx
    P.s. Geniet van deze laatste week en succes er mee !!!
  2. RIET VISSCHEDIJK:
    28 februari 2016
    Wat toch weer zo overtuigend geschreven recht van uit je hart. Ik heb zoveel bewondering voor je, maar wat maak je daar veel kinderen en mensen gelukkig mee. De laatste week is begonnen, maar ik denk dat jij nog wel voor 3 weken werkt. Lieve groet Riet Viwsschedijk.
  3. W. Sleiderink:
    28 februari 2016
    Inge Ik vind het knap dat je in de taxi durft. Maar je vertrouwd op God. Het gaat je goed de komende week groeten uit Zwolle het is hier 5 graden en de gevoelstemperatuur is vast lager
  4. Roel:
    28 februari 2016
    Wat is dit weer een mooi en warm verhaal van alles wat je meemaakt.
    Nog een fijne week met alle kinderen en begeleiders.
    Lieve groet, Alice en Roel.
  5. Carmen:
    28 februari 2016
    Wat een verhaal. Top. Geniet van de tijd die je daar hebt. Groetjes en Liefs Carmen
  6. Ina greven:
    29 februari 2016
    Prachtig Inge!!!!! Wens je nog een hele fijne laatste week toe en heeeeel veeeeel Liefde!!!!

    xxIna
  7. Anneke:
    29 februari 2016
    Inge bedankt voor het delen, in gedachten ook weer even aanwezig op Hanukkah. Liefs Anneke
  8. Lidy Krone:
    1 maart 2016
    Je komt tijd te kort Inge een nieuwe schrijfster is geboren.Wat fijn om je verhaal te lezen,je voelt de warmte als je zo puur schrijft.Het lijkt me prachtig on er te kunnen zijn.Enjoy groetjes Lidy
  9. Els Roelink:
    2 maart 2016
    Inge, wat heb je jou verblijf in Ghana weer mooi beschreven.De verhalen ontroeren en zijn bijzonder. Dank je wel. Ik wens je een fijne laatste week toe.
    Lieve groet, Els.
  10. Sandy:
    4 maart 2016
    Prachtig weer Inge. Geef iedereen een dikke knuffel van me! Ook voor jou x
  11. Siny:
    6 maart 2016
    Inge
    Al jou. Verhalen gelezen. Prachtig toch
    Ik wens. Jou een hele goede. Reis terug. Je moet natuurlijk
    Wel weer wennen aan het Twentse weer.
    Heel veel liefs. Siny. Hennie. Tot. Ziens.